Pomoc przy zakładaniu i prowadzeniu firmy
Rejestracja działalności gospodarczej
Aby zarejestrować firmę są wymagane następujące elementy:
1. Rejestracja firmy w Urzędzie Miasta
2. Numer REGON w Urzędzie Statystycznym
3. Firmowe konto bankowe i pieczątka
4. Urząd Skarbowy – wybranie formy opodatkowania
Formy opodatkowania
Karta podatkowa
Karta podatkowa jest najprostszą formą opodatkowania. Nie wymaga prowadzenia żadnych ewidencji potrzebnych dla obliczenia podatku dochodowego, ani składania comiesięcznych deklaracji podatkowych. Podatnik co miesiąc wpłaca na konto urzędu skarbowego określoną, tę samą przez cały rok kwotę. Stawka podatku dochodowego dla prowadzących działalność gospodarczą w oparciu o kartę podatkową jest ustalana w drodze decyzji, po wzięciu pod uwagę rodzaju działalności, liczby mieszkańców gminy, na terenie której ma być prowadzona działalność oraz liczby zatrudnianych pracowników.
Przy tym sposobie rozliczenia, podatek musi być opłacony niezależnie od tego, czy działalność przynosi dochód, czy stratę.
Przy karcie podatkowej nie można odliczyć żadnych kosztów - nawet tak oczywistych jak składki na ZUS (za wyjątkiem części składki zdrowotnej, którą odliczasz kwotowo od wpłacanego podatku).
Przed wyborem tej formy opodatkowania należy sprawdzić, czy objęta jest nim Twoja działalność (patrz przepisy szczegółowe: ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Dz.U. 1998 nr 144 poz. 930).
Taką formę opodatkowania można polecić przedsiębiorcom, którzy chcą rozliczać się z fiskusem w najprostszy sposób oraz w sytuacji, gdy kalkulacja przychodów i kosztów wskazuje, że obciążenie podatkowe jest przy tym wyborze najniższe.
Należy pamiętać, że przy tej formie opodatkowania składki na ZUS i podatek na konto Urzędu Skarbowego musi być zawsze zapłacone bez względu na to czy uzyskało się zysk czy stratę z prowadzonej działalności.
Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych
W przypadku wyboru formy rozliczenia podatku dochodowego jako ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych należy prowadzić tylko ewidencję przychodów.
Należny podatek opłacany jest jako procent od przychodu ze sprzedaży towarów lub usług. W zależności od rodzaju prowadzonej działalności stawki wynoszą odpowiednio 3,0%, 5,5% i 8,5%.
Należy sprawdzić czy prowadzona działalność może podlegać takiemu sposobowi rozliczeń z Urzędem Skarbowym (patrz przepisy szczegółowe: ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Dz.U. 1998 nr 144 poz. 930).
W przypadku prowadzenia kilku działalności, podatek obliczamy osobno dla każdej z nich - stosując odpowiednią stawkę procentową.
Przy tej formie opodatkowania musimy prowadzić ewidencję przychodów ale podatek płacimy tylko wtedy, gdy uzyskamy jakiś przychód. Jeśli nie ma przychodu, nie ma podatku.
Składki na ZUS należy płacić.
Zasady ogólne
Przy tej formie opodatkowania stosuje się pełną ewidencję sprzedaży i zakupu w formie Księgi Przychodów i Rozchodów lub - w przypadku działalności o większym rozmiarze - ewidencję wszystkich zdarzeń gospodarczych w postaci ksiąg rachunkowych. Na podstawie ewidencji sprzedaży i zakupu określa się wielkość przychodów i kosztów. Po odliczeniu kosztów od przychodów określa się dochód od którego płaci się podatek dochodowy. W zależności od wysokości osiągniętego dochodu podatek wynosi 18% lub 32% według standardowej tabeli podatku PIT.
Stosując zasady ogólne podatnik jest zobowiązany do comiesięcznego składania deklaracji podatkowej do Urzędu Skarbowego oraz opłacenia wyliczonych zaliczek na podatek dochodowy.
(przepisy szczegółowe: ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych Dz.U. 1991 nr 80 poz. 350).
Przy opodatkowaniu na podstawie zasad ogólnych w miesiącach, w których firma przyniesie stratę, nie płaci sie podatku PIT a być może także VAT.
Składki na ZUS należy płacić.
Podatek liniowy 19% - PPL
Ta forma opodatkowania jest podobna do opodatkowania na zasadach ogólnych. W stosunku do niej występują 2 różnice:
1. podatek dochodowy wynosi zawsze tylko 19%.
2. nie możesz korzystać z żadnych ulg.
Traci się zatem np. ulgę za dostęp do Internetu oraz - uwaga - możliwość wspólnego rozliczania się z małżonkiem oraz nową, dużą ulgę na dzieci.
Istnieje nadal możliwość podobnie jak przy wyborze zasad ogólnych odliczania kosztów prowadzenia działalności. Odliczeń dokonuje się od podstawy opodatkowania np.: rachunki za telefon, kupione materiały, wydatki na amortyzowany samochód (nawet osobowy) itd.
Podatek liniowy jest bardzo opłacalny dla firm uzyskujących dochody powyżej 3.500 zł na właściciela (PPL obejmuje także spółki jawne i cywilne). Wybór podatku liniowego opłaca się zawsze, gdy Twoje dochody przekraczają o co najmniej 15-20% limit pierwszego progu podatkowego.
Podatek liniowy nie opłaca się:
- osobom zarabiającym na działalności gospodarczej sumy poniżej pierwszego progu podatkowego.
- nie opłaca się osobom rozliczającym się z bezrobotnym współmałżonkiem, zarabiającym na działalności gospodarczej sumy poniżej dwukrotności pierwszego progu podatkowego.
Z podatku liniowego nie mogą korzystać tzw. osoby samozatrudniające się, czyli takie, które w ramach działalności gospodarczej zamierzają świadczyć usługi firmie, w której poprzednio pracowały (w roku bieżącym i poprzednim).
Podatek liniowy, podobnie jak zasady ogólne, może być wybrany w każdej działalności gospodarczej, bez żadnych ograniczeń. (przepisy szczegółowe: ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych Dz.U. 1991 nr 80 poz. 350 z późniejszymi zmianami).